De King James Bijbel

De King James Bijbel - De geschiedenis
De Engelstalige King James Bijbel, die in 1611 werd uitgegeven, werd op verzoek van de Engelse koning James I uit het originele Hebreeuws en Grieks vertaald en werd toen in Engeland de gezaghebbende versie van de Bijbel. Er bestonden weliswaar andere Bijbelvertalingen in die tijd, maar koning James was geen fan van de populairste vertaling, de Geneefse Bijbel, omdat hij van mening was dat enkele kanttekeningen in deze vertaling een ongehoorzaamheid aan koningen aanmoedigde. Toen een Puriteins schriftgeleerde, Dr. John Reynolds, tijdens een conferentie van bisschoppen en theologen in het Hampton Court Palace in 1604 voorstelde om een nieuwe Engelstalige vertaling van de Bijbel te maken, stemde Koning James hier dus snel mee in. In juni 1604 werden zes groepen gevormd, die bestonden uit vierenvijftig van de meest vooraanstaande Engelse schriftgeleerden en taalkundigen en die elk bepaalde groepen boeken uit het Oude en Nieuwe Testament en uit de Apocriefen naar het Engels zouden vertalen (de Apocriefen verdwenen uit latere edities van de Bijbel). Hoewel koning James instemde met de nieuwe Bijbelvertaling en de vertalers hun werk opdroegen "aan de hoogste en machtige prins James", toch werd de King James vertaling nooit officieel door de koning erkend. De vertaling werd ook ooit geautoriseerd als de enige tekst die voor gebruik in de kerk zou zijn toegestaan. Desondanks ging deze vertaling al snel de Geneefse Bijbel en de Bisschopsbijbel in populariteit voorbij en werd het de belangrijkste tekst voor privégebruik.

De King James Bijbel - De vertalers
Van de oorspronkelijke 54 mannen die gekozen werden om de King James Bijbel te vertalen, voltooiden er maar 47 het zeven jaar durende project, dat aan zeer strikte vertalingsregels was gebonden. De vertalers waren schriftgeleerden en experts op het gebied van de Bijbelse talen. Zij waren overtuigd van de onfeilbaarheid en het gezag van de Schriftteksten. Dr. Henry M. Morris, directeur van het "Institute for Creation Research", zei over deze mannen: "Het is zo goed als zeker dat er zowel voor als na het King James vertalingsteam nooit een groep Bijbelgeleerden is geweest, die zo gedegen uitgerust was om deze taak te volbrengen."

De planning van het vertalingsproject vereiste dat de vertalers zouden worden opgesplitst in zes groepen en dat elke groep een bepaald aantal Bijbelboeken zou vertalen. Na de voltooiing van de vertalingen werd het werk nagekeken door een twaalfkoppig comité van 12 - twee vertalers uit elk van de zes groepen. Deze controle werd uitgevoerd op basis van een gedetailleerde verzameling richtlijnen, die waren ingesteld om te garanderen dat de persoonlijke excentriciteiten en politieke vooroordelen van de vertalers niet in deze nieuwe versie zouden worden opgenomen.

De King James Bijbel - Het doel
De King James Bijbel werd ontwikkeld om hardop in kerkdiensten te worden voorgelezen. Met dit gegeven in het achterhoofd schonken de vertalers veel aandacht aan ritme en punctuatie om de tekst een frisse kwaliteit te geven, waar andere vertalingen niet aan konden tippen. Deze mannen waren zo toegewijd aan hun taak om de Bijbel naar de alledaagse taal van gewone mensen te vertalen, dat zij de volgende passage in het voorwoord van de Bijbel opnamen, met de titel "Van de vertalers aan de lezer":

Het is de vertaling die het raam opent om het licht binnen te laten; die de schaal breekt, zodat we de pit kunnen eten; die het gordijn opzij schuift, zodat we in het Allerheiligste kunnen turen; die het deksel van de put afhaalt, zodat we bij het water kunnen komen, net zoals Jakob de steen wegrolde van de opening van de put om de kuddes van Laban water te geven.

De King James Bijbel - Vergelijking met de originele manuscripten
De vertaling van de King James Versie was vooral gebaseerd op de Bisschopsbijbel, maar de vertalers gebruikten ook de Tyndale, de Mattheüs, de Coverdale, de Grote, en de Geneefse Bijbels; en omdat de meeste vertalers zowel het Hebreeuws als het Grieks onder de knie hadden, konden zij tijdens hun werkzaamheden ook verwijzen naar de "Masoretische Tekst" (het Hebreeuws Oude Testament) en de "Septuagint" (de Griekse vertaling van de Hebreeuwse Schriftteksten).

Omdat de vertalers streefden naar nauwkeurigheid, schoonheid, kracht en literaire trouw aan de Griekse en Hebreeuwse teksten, heeft de King James Bijbel al eeuwenlang standgehouden als één van de meest geliefde vertalingen. Sterker nog, in de eerste 250 jaar van zijn bestaan bestond er helemaal geen concurrentie. In 1851 ontwikkelden 50 schriftgeleerden de "English Revised Version" (oftewel de "Engelse Gereviseerde Versie"). Deze mannen hadden het volgende te zeggen over de King James Bijbel:

We hebben deze grootse versie zorgvuldig en minutieus moeten bestuderen, regel voor regel. En hoe langer we daarmee bezig waren, hoe meer bewondering we kregen voor zijn eenvoud, zijn waardigheid, zijn kracht, zijn goed gekozen gemoedswendingen, zijn algemene nauwkeurigheid en - laten we dit niet vergeten - de muziek van zijn cadans en de aantrekkelijkheid van zijn ritme.

De King James Bijbel wordt tegenwoordig nog steeds in veel huizen en kerken gebruikt. Dit is het levende bewijs dat de schoonheid en de onfeilbaarheid van Gods woord door de eeuwen heen goed bewaard is gebleven.

Lees nu verder!