De Tien Geboden
(Read De Tien Geboden, Part 1 First)
De Tien Geboden - De oorsprong van Gods Wet
De Tien Geboden worden voor het eerst in het boek Exodus vermeld. Zij worden op de berg Sinaï overhandigd aan de Israëlieten die ontsnapt zijn aan de slavernij in Egypte. De Tien Geboden waren morele richtlijnen die door God - via Mozes - werden aangereikt, zodat de Israëlieten vruchtbare en heilige levens konden leiden. De Geboden waren belangrijk, omdat zij de basis vormden voor het Joodse leven en geloof. De Tien Geboden, die in stenen tafelen waren geëtst, werden in eerste instantie door Mozes in stukken gebroken, toen hij vanwege de openlijke zonden van de Israëlieten in woedde uitbarstte. Zij werden toen opnieuw in steen geëtst en op bevel van God in de "Ark van het Verbond" bewaard. Vier van de geboden gaan voornamelijk over de relatie tussen de mens en God; de andere zes gaan voornamelijk over de relatie tussen mensen onderling.
De Tien Geboden - Gods richtlijnen voor heiligheid
De Tien Geboden stonden ook bekend als "de Wet". In het oude Israël was een overtreding van de Wet een serieus vergrijp. Zelfs een kleine afwijking van de Tien Geboden was een zonde en een tekortkoming ten opzichte van Gods standaarden voor heiligheid. God was Zich ervan bewust dat de mens onmogelijk de Wet perfect zou kunnen volgen. Daarom werd een systeem van offergaven ingesteld, waarin door het Levitisch priesterschap bemiddeld werd. Door middel van dit systeem stond God het oude Israël toe om herstelbetalingen te doen voor de begane zonden. Een geschikt offer was bijvoorbeeld een jong lam, mits het geen imperfecties had. Het brengen van offers ging eindeloos door, net als de zonden. Dit systeem van bloedoffers had geen barbaarse onderliggende gedachte, maar diende veeleer als een symbool voor de ernst van de zonden. De jaarlijkse Joodse heilige dag "Jom Kippoer" is een dag die bedoeld is om herstelbetalingen voor zonden te doen.
Hoewel God de Tien Geboden aan de Israëlieten gaf, zijn zij niet alleen op de Joden van toepassing. De Tien Geboden weerspiegelen Gods standaard van heiligheid voor alle mensen. Omdat God het hoogste gezag is op het gebied van moreel gedrag, is de hele mensheid onderworpen aan Zijn richtlijnen. Volgens de Bijbel is niemand vrijgesteld van Gods Wet. Sommigen beweren dat de Tien Geboden niet op hen van toepassing zijn, omdat zij niet met "godsdienst" zijn opgegroeid. Maar de Schrift laat zien dat de richtlijnen van de Wet op onze harten zijn geschreven (Romeinen 2:25). Ons geweten bevestigt dus uiteindelijk onze schuld. Maar wacht eens even. Hoe kan God ons eigenlijk veroordelen, als de meesten van ons gewoon ons best hebben gedaan om goede levens te leiden en om positieve bijdragen te leveren aan onze families en onze leefomgeving? Het antwoord is dat volgens Gods heilige standaard "iedereen heeft gezondigd en de nabijheid van God ontbeert" (Romeinen 3:23). Bovendien is God niet alleen begaan met onze handelingen, maar ook met de toestand van ons hart. In het Nieuwe Testament verwijst Jezus naar de Wet, wanneer Hij benadrukt dat haat gelijk staat aan moord en dat begeerte gelijk staat aan overspel. Wij hebben dit soort gedachten allemaal. We hebben volgens Gods standaard echt allemaal gezondigd.
De Tien Geboden - Zij openbaren onze behoefte aan een Redder
Na de Tien Geboden beschouwd te hebben, beargumenteren sommigen dat God onrechtvaardig is omdat Hij een standaard aan de mensheid oplegt waarvan Hij weet dat wij die niet kunnen naleven. Lijkt het niet ontzettend wreed dat een liefdevolle God de mensheid veroordeelt voor het kwaad dat een onlosmakelijk onderdeel van de menselijke aard is? Het antwoord op deze verbijsterende vraag bevindt zich in Jezus Christus. Jezus kwam in feite naar de aarde om dit dilemma op te lossen. Net als de perfecte lammeren die voortdurend voor de zonden van Israël werden geofferd, zo was ook Jezus volmaakt en zonder onvolkomenheden, omdat Hij zonder zonden was. Net als lammeren, werd Hij geofferd als herstelbetaling voor onze zonden. Maar in tegenstelling tot de lammeren werden door het offer van Jezus Christus de zonden van de hele mensheid in alle tijden afbetaald. In tegenstelling tot de lammeren stond Jezus Christus weer op uit de dood en overwon Hij de kracht van de zonde voor alle mensen, voor eens en altijd. De Bijbel vertelt ons waarom Christus een zondoffer moest worden: "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16)
De Tien Geboden - Een leven zonder veroordeling
Voor veel mensen zijn de Tien Geboden een symbool van veroordeling, omdat zij op onze zwakheden en fouten wijzen. Sommigen voelen zich zo schuldig, dat ze geloven dat God hen nooit zal aanvaarden. Anderen kiezen er gewoonweg voor om God af te wijzen, omdat Zijn wet onmogelijk te gehoorzamen is. Het is ironisch dat God ons de Tien Geboden nooit heeft gegeven om ons te veroordelen, maar juist om ons bewust te maken van onze zondige aard. De Tien Geboden dienen als een spiegel om de toestand van onze zielen te "reflecteren". Wanneer wij ons leven beschouwen in het licht van de Tien Geboden, dan zijn we ons bewust van onze tekortkomingen en onze behoefte aan verlossing. Jezus Christus is onze Verlosser. Daarom gaf God ons de Tien Geboden niet om ons te veroordelen, maar om Zijn liefde voor ons kenbaar te maken. Want "God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren." (Romeinen 5:8)
Wat is uw reactie?
