De algemene Epistels

De algemene Epistels – Wat zijn de niet-Paulinische Epistels?
Wat zijn de algemene Epistels ofwel de niet-Paulinische boeken? Deze Epistels (zendbrieven) omvatten:

• Hebreeën
• Jakobus
• 1 en 2 Petrus
• 1, 2, en 3 Johannes
• Judas

De algemene Epistels – De brieven

• Hebreeën – Het doel van dit Epistel is om de tweede generatie Joodse Christenen gerust te stellen over Jezus als de Messias. Het Epistel is geschreven in een tijd van sociale en persoonlijke vervolging, waarin sommigen overwogen om terug te keren naar het Jodendom. Zij waren afkomstig uit een prachtig traditioneel, trouw verleden en waren dus behoedzaam in hun aanvaarding van het Evangelie. Dit Epistel is bedoeld om het vervolg en de vervulling van een beter (nieuw) verbond van God te laten zien.
  
  De schrijver waarschuwde deze groep mensen dat ze niet moesten afdwalen en zei hen vooruit te kijken naar de wederkomst van Christus. Hij spoorde hen ook aan om in hun manier van leven Christus na te volgen, en verzekerde hen van het volmaakte offer dat Jezus gebracht heeft voor de zonde. Een van de meest bijzondere verzen in dit Epistel betreft het geloof: “Het geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien” (Hebreeën 11:1).
  
  
• Jakobus – In het streven om een Christelijke leefwijze te onderrichten en oneerzaam Christelijk gedrag aan het licht te brengen, constateert Jakobus dat Christenen vaak wel hun geloof verkondigen, maar er niet naar handelen. Hij was bezorgd over deze Joodse Christenen en spoorde hen aan om zich af te keren van slechte begeertes, op hun spraak te letten en God te gehoorzamen. Hij vroeg hen geduldig te zijn, voor elkaar te bidden en trouw te blijven aan God.
  
  Een belangrijk vers is Jakobus 2:18-20: “Maar dan zegt iemand: ‘De een gelooft, de ander doet.’ Laat mij maar eens zien dat je kunt geloven zonder daden; ik zal u door mijn daden tonen dat ik geloof... Geloof zonder daden [is] nutteloos”). Eerder in Jakobus 1:22 wordt ons gezegd dat we niet alleen het Woord van God moeten ‘horen’, maar ook moeten ‘doen’ wat Het zegt.
  
  
• 1 Petrus – De Christenen waren geslagen, vervolgd, uiteengejaagd en zelfs ter dood gebracht. Het Epistel van Petrus was gericht aan degenen die door Klein-Azië verspreid waren geraakt en aan alle andere gelovigen die dit Epistel onder ogen zouden krijgen. Hij begint zijn brief met een dankzegging voor de verlossing en hoe deze bekend was gemaakt door Jezus.
  
  Petrus kwam ook in de gevangenis terecht en moedigde anderen aan om toch liefhebbend en eerlijk te zijn. Hij herinnerde hen aan hun rol in de gemeenschap; dat zij zonder blaam moesten zijn. Vervolgens instrueert hij de ouderen om te leiden, de jongere mannen om te volgen, en zegt hij dat allen God moeten vertrouwen en volgen.
  
  
• 2 Petrus – In dit Epistel waarschuwt Petrus de lezers dat zij niet ten prooi moeten vallen aan de valse leraren waarvan God voorzegd had dat die zouden komen. Hij benadrukt dat alleen het godvruchtige gezag van ervaren en trouwe apostelen vertrouwd moet worden. Hij richtte zijn waarschuwing ook tegen trotsheid, opschepperij en mensen die hun eigen zin doen.
  
  Petrus wist dat hij niet veel tijd meer had; kort na het schrijven van deze brief stierf hij de marteldood voor zijn geloof. In de brief wilde hij trouw aan Christus benadrukken, en troost schenken te midden van lijden en vervolging.
  
  
• 1 Johannes – Dit Epistel is niet aan een bepaalde kerk geschreven, maar in het algemeen en werd aan diverse parochies doorgegeven. Johannes voelde zich geroepen om zijn lezers in bescherming te nemen, dus hij waarschuwde tegen valse leraren.
  
  Johannes schrijft met gezag om vertrouwen te schenken in een persoonlijke relatie met God. Hij zegt dat als wij God kennen en geloven in de Zoon, Jezus, wij eeuwig leven kunnen hebben. Als wij dat vertrouwen hebben en iets (wat dan ook) vragen in overeenstemming met Gods wil, dan zal God onze gebeden horen en vervullen wat wij Hem vragen (Johannes 14:14). Hoofdzaak is dat wij bidden in overeenstemming met Gods wil.
  
  
• 2 Johannes – In dit korte Epistel benadrukt Johannes de basis van het volgen van Christus Jezus, en de aandacht voor waarheid en liefde. Zijn Epistel is gericht aan een vrouw (of mogelijk een kerk) en haar kinderen. Hij waarschuwt nogmaals dat de waarheid gevolgd moet worden, en niet de valse leraren die er op uit zijn om te bedriegen. Wie zich opwerpt als leraar maar niet belijdt dat Jezus de Zoon van God is die voor onze zonden gestorven is, is een valse leraar, die valse leer brengt.
  
  
• 3 Johannes – Dit Epistel bestaat slechts uit één kort hoofdstuk. Johannes dankt een man die Gajus heet voor zijn gastvrijheid aan zendingswerkers en reizende evangelisten. Het is een brief van dankbaarheid en bemoediging aan een door Johannes geliefde medegelovige. Johannes herkent de gave van liefdadigheid in deze man en wenst hem zegen en voorspoed.
  
  
• Judas – Het doel van dit Epistel is om de Kerk te herinneren aan de noodzaak om sterk in het geloof en waakzaam te blijven. Judas was de halfbroer van Jezus en de broer van Jakobus. Zijn toewijding aan de heerschappij van Christus zet hem ertoe aan om ook te waarschuwen tegen valse doctrines en valse leraren. Hij smeekt hen om er op toe te zien dat ze niet afdwalen van het geloof en in herinnering te houden dat opstandigheid tegen God straf zal opleveren.
  
  

De algemene Epistels – Hun belang
De algemene Epistels zijn een aansporing tot trouw aan Christus, liefde voor en dienstbaarheid aan elkaar en waakzaamheid ten aanzien van valse leraren. Deze lessen die zo lang geleden geschreven zijn, zijn vandaag de dag nog net zo belangrijk voor ons als destijds. Onze trouw zal beloond worden en we zullen het eeuwige leven erven: dat is mogelijk gemaakt door het offer van Jezus.

Leer meer!