Het verloren evangelie

Het verloren evangelie – Feit of fictie?
Daar gaan we weer…. Alweer een “verloren evangelie” dat meer aandacht in de media krijgt dan de Evangeliën die al 2000 jaar “gevonden” kunnen worden in het Nieuwe Testament. De National Geographic Society heeft een ontdekking gesponsord en gepubliceerd die bekend is geworden als het verloren evangelie van Judas. Dit was slechts een deel van een codex (gebonden boek uit de late oudheid of middeleeuwen) die vele verschillende geschriften uit uiteenlopende ideologieën bevatte.

Het verloren Evangelie – Het evangelie van Judas
Het eerste wat je moet doen met een zogenaamd “verloren evangelie” is het zelf lezen. Wanneer je er in slaagt om je door het verloren evangelie van Judas te worstelen, zul je beamen dat het moeilijk is om er ook maar iets van te geloven.

In slechts zeven pagina’s aarzelt het geschrift over de vraag of Judas de 12e of de 13e discipel was. Het zegt dat Christus in andere vormen verschenen is, en vertrok om Zich naar andere, niet-menselijke “generaties” te begeven.

De tekst stelt dat Christus “uit het onsterfelijke rijk van Barbelo” afkomstig was en dat Hij de reïncarnatie van Seth was (niet Seth, de derde zoon van Adam en Eva, maar Set, de Egyptische god van het kwaad, die door de Grieken “Seth” genoemd werd). Ook zegt de tekst dat Christus niet gestorven is voor onze zonden of om ons te redden, maar dat Hij in wezen zelfmoord pleegde om Zijn geest te bevrijden, die blijkbaar gevangen zat in Zijn lichaam. Verder staat er dat wij geleid worden door sterren, en dat God niet bestaat. Er is wel een soort kwaadaardige wolk die “God” baarde – een engel die Zelfveroorzaakt heet – en er zijn andere engelen en wezens die verder nergens in de Schrift genoemd worden, maar gemeengoed zijn in het Gnosticisme.

Kort samengevat: dit verloren Evangelie moet absoluut niet serieus genomen worden. Dit had met een gulle lach afgedaan moeten worden, maar in plaats daarvan wordt het breed uitgemeten op de National Geographic website, op televisie en in twee boeken als zou het een grote openbaring zijn. Ik vind dit verloren evangelie fantastisch, omdat het ons duidelijk laat zien wat voor troep terzijde geworpen is en geen deel mocht uitmaken van onze Bijbel. Dit soort rommel is wat de vroege Kerkleiders verwierpen tijdens bijeenkomsten zoals het concilie van Nicea en de Oecumenische Concilies.

Het verloren Evangelie – Nep-evangelie van het Gnosticisme
Boeken zoals dit “Evangelie van Judas” zijn afkomstig van de Alexandrijnen (zoals Arius van Alexandrië, wiens bewering dat Jezus niet God was de aanleiding vormde voor het eerste concilie van Nicea en, daaruit volgend, de geloofsbelijdenis van Nicea). Rond 100 na Christus ontstond er onrust onder een groep Alexandrijnen over de snelle en onverklaarbare verspreiding van het Christendom door de hele bekende wereld. Zij besloten om het Christendom te vernietigen door, als het ware, de “markt” te overspoelen met nep-evangeliën die het Christendom verdraaiden en vervormden totdat het niets meer voorstelde. Zij waren Gnostici, die geloofden in mystiek en kosmologie.

Hun pogingen mislukten, want God is sterk. Hij is machtig genoeg om ons Zijn Woord te geven en het in stand te houden, volledig en heilig. Zijn Woord zegt: “…het Evangelie dat ik u verkondigd heb…is uw redding. Anders bent u tevergeefs tot geloof gekomen” (1 Korintiërs 15:1-2). De Bijbel belooft: “Elke Schrifttekst is door God geïnspireerd” (2 Timoteüs 3:16) en waarschuwt ons dat wij niets mogen toevoegen aan of weglaten uit de Schrift (zie Openbaring 22:18-19). Maar de Bijbel zegt ons ook “Onderzoek alles, behoud het goede” (1 Tessalonicenzen 5:21). “Geliefde broeders en zusters, vertrouw niet elke geest. Onderzoek altijd of een geest van God komt, want er zijn veel valse profeten in de wereld verschenen” (1 Johannes 4:1).

Het verloren Evangelie – Judas kan de test niet doorstaan
Zelfs als je het maar vluchtig doorleest, is het duidelijk dat dit “verloren evangelie van Judas” de test niet kan doorstaan. Het is incorrect, niet goed geschreven, en bevat geen enkele verwijzing, aanhaling of citaat naar/uit een ander deel van de Schrift. Feitelijk is het in strijd met de hele Schrift, en komt met niets uit de Bijbel overeen. Het is duidelijk een schaamteloze Gnostische tekst die bedacht is om het Gnosticisme te promoten door de echte gebeurtenissen uit de Bijbel naar de eigen vervalste visie op de wereld te verbuigen.

Dit “verloren evangelie” is een fictief verhaal, mogelijk geschreven als een mislukte poging om het vroege Christendom te benadelen, mogelijk geschreven als een verzonnen onderzoek naar de laatste dagen van Judas door iemand die met het Christendom bekend was, maar er niet in geloofde. Hoe dan ook, het is niets méér dan Gnostische fictie. En nog vrij slechte fictie ook.

Leer meer!