De oorsprong van de Bijbel - De waarheid over Bijbelvertalingen
Veel mensen denken dat de oorsprong van de Bijbel als volgt kan worden samengevat: "De Bijbel is slechts een vertaling van een vertaling van een interpretatie van een orale traditie". Daarom denken zij dat de Bijbel ongeloofwaardig is en geen verband heeft met de oorspronkelijke teksten. Maar de zojuist beschreven uitspraak is in werkelijkheid een veel voorkomende misvatting onder zowel Christenen als niet-christenen. Vertalingen als de Statenvertaling zijn afgeleid van bestaande kopieën van oude manuscripten zoals de "Masoretische Tekst" (voor het Oude Testament) en de Griekse "Textus Receptus" (voor het Nieuwe Testament). Het zijn dus geen vertalingen die uit andere vertalingen zouden zijn vertaald. De primaire verschillen tussen de tegenwoordige Bijbelvertalingen komen slechts voort uit de vertaling of interpretatie van een woord of zin in de oorspronkelijke taal (Hebreeuws, Aramees en Grieks).
De oorsprong van de Bijbel - De betrouwbaarheid van de manuscripten
Een andere uitdaging voor de oorsprong van de Bijbel is de betrouwbaarheid van de manuscripten waaruit de tegenwoordige Bijbels zijn vertaald. Opmerkelijk genoeg is er veel bewijs voorhanden voor een absolute betrouwbaarheid van deze manuscripten. Wij hebben de beschikking over meer dan 14.000 bestaande manuscripten en fragmenten van het Oude Testament, die in het Midden-Oosten, het Middellandse Zee-gebied en de Europese regio's werden gekopieerd. Al deze manuscripten stemmen uitzonderlijk goed met elkaar overeen. Bovendien komen deze teksten overeen met de Septuagint versie van het Oude Testament, die ergens in de 3e eeuw voor Christus van het Hebreeuws naar het Grieks werd vertaald. De Dode Zee-rollen, die in de jaren '40 en '50 in Israël werden ontdekt, bieden eveneens fenomenaal bewijs voor de betrouwbaarheid van de overlevering van de Joodse Schriftteksten (het Oude Testament) vóór de komst van Jezus Christus. De Hebreeuwse kopieerders van de Joodse Schriftteksten wijdden hun levens aan het behoud van de nauwkeurigheid van de heilige boeken. Deze schrijvers spanden zich in om de betrouwbaarheid van de manuscripten te verzekeren. Zij waren zeer goed opgeleid en werden tijdens hun kopieerwerk streng in de gaten gehouden, zij telden elke letter, elk woord en elke paragraaf en vergeleken deze met de oorspronkelijke "masterkopie". Eén enkele fout had de onmiddellijke vernietiging van de hele rol tot gevolg!
Het bewijs uit de manuscripten voor het Nieuwe Testament is eveneens treffend. Er zijn meer dan 5.300 kopieën en fragmenten in het originele Grieks bewaard gebleven. Hiervan werden bijna 800 exemplaren vóór het jaar 1000 gekopieerd. Enkele manuscripten dateren uit de vroege tweede en derde eeuw. De tijdspanne tussen het oorspronkelijke werk en de vroegste ons bekende kopieën bedraagt slechts zestig jaar. Het is interessant dat het bewijs voor de betrouwbaarheid van de Bijbelse manuscripten die van andere werken uit de oudheid zwaar overtreft, terwijl we eigenlijk nooit twijfelen aan de authenticiteit van die documenten. Kijk eens naar deze vergelijkingen: er zijn slechts 10 resterende manuscripten van "De Gallische Oorlogen" van Julius Caesar. De oudste kopie werd ongeveer 1.000 jaar na het originele werk geproduceerd. Andere voorbeelden zijn: "Geschiedenis" van Plinius de Jongere (7 manuscripten; 750 jaar na het origineel), Thucydides' "Geschiedenis" (8 manuscripten; 1.400 jaar), Euripides (9 manuscripten; 1.500 jaar) en Aristoteles (49 manuscripten; 1.400 jaar).
Homerus' "Ilias", het bekendste boek uit het oude Griekenland, wordt slechts door 63 manuscripten ondersteund. In die kopieën staan 764 regels waarvan de inhoud betwist wordt; in alle manuscripten van het Nieuw Testament worden in totaal slechts 40 regels betwist (Norman L. Geisler and William E. Nix, "A General Introduction to the Bible", oftewel "Algemene inleiding tot de Bijbel", Moody, Chicago, 1986, p. 367). Veel mensen realiseren zich niet dat elk van de 37 toneelstukken van William Shakespeare (die pas in de 17e eeuw werden geschreven) ontbrekende gaten in de manuscripten heeft. Deskundigen hebben deze gaten dus moeten "invullen". Deze manuscripten verbleken in vergelijking met de meer dan 5.300 kopieën en fragmenten van het Nieuwe Testament, die ons ervan verzekeren dat er niets verloren is gegaan. Sterker nog: het volledige Nieuwe Testament kan, met uitzondering van slechts elf verzen, uit de werken van de vroege kerkvaders in de tweede en derde eeuw worden gereconstrueerd ("A General Introduction to the Bible", hoofdstuk 24).
De oorsprong van de Bijbel - De kracht van profetie
God is de oorsprong van de Bijbel. De Bijbel is een historisch boek dat door de archeologie wordt bevestigd. Het is een profetisch boek dat tot dusver al zijn beweringen heeft waargemaakt. De Bijbel is Gods brief aan de mensheid, verzameld in 66 boeken die over een tijdsperiode van meer dan 1600 jaar door 40 verschillende, door God geïnspireerde auteurs werden geschreven. De bewering dat de Bijbel door God is ingegeven mag dan wel heel dramatisch lijken (of voor sommigen onrealistisch), maar een zorgvuldige en eerlijke studie van de Bijbelse teksten laat zien dat deze bewering waar is. Op een krachtige manier valideert de Bijbel zijn Goddelijke auteurschap door middel van een groot aantal vervulde profetieën. Een verbazingwekkend aantal van 668 profetieën is al vervuld. Er is nooit bewezen dat een enkele Bijbelse profetie onwaar was (er zijn er drie onbevestigd). God besloot profetie te gebruiken als Zijn primaire proef van het Goddelijke auteurschap. Een eerlijke bestudering van de Bijbelse profetieën zal overtuigend bewijs leveren voor de bovennatuurlijke oorsprong van de Bijbel. Sceptici moeten zichzelf de volgende vraag stellen: "Zou de gokindustrie überhaupt bestaan als mensen zelf werkelijk de toekomst zouden kunnen voorspellen?" Nogmaals, geen enkel ander heilig boek komt ook maar in de buurt van de Bijbel wat betreft het aantal bewijsstukken dat zijn geloofwaardigheid, authenticiteit en Goddelijk auteurschap ondersteunt.
Copyright © 2002-2021 AllAboutTruth.org, Alle rechten voorbehouden